- sifraq
- сущ. устар.1. рвота; sifraq etmək (eləmək) безл. кого рвать2. разг. жёлчь
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sifraq — is. <ər. səfra> Öddəki yaşılımtraqsarı maddə; qusma, öyümə. Günvurmasının əlamətləri: bərk başağrısı, başgicəllənməsi, göz qaralması, dərinin qızarması, ürək bulanması, sifraqdır. Ə. Babayev. Sifraq etmək – qusmaq, öyümək, ürəyi bulanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çartəb’ — f. və ə. dörd ünsür (qədim tibb elminə görə, insan bədənində olan dörd maye: qan, bəlğəm, xilt, sifraq) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istifrağ — ə. qusma, sıfraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyy — ə. qusma, sıfraq, qaytarma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəsyan — ə. qusma, qaytarma, sıfraq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səfra’ — ə. 1) sarı; 2) sarılıq; 3) qaytarma, qusma, sifraq; 4) öd; 5) başgicəllənməsi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qusmaq — f. Yediyini geri qaytarmaq, öyümək, sifraq etmək. Yediyi balığı qusdu. // Məc. mənada. Bu əmrdə hakimi vilayətlər şəbihdirlər zəlilərə ki, qan sorub şişdikdə sahibi oları sıxır, tamam sorduqları qanı qusarlar. M. F. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfra — <ər.> bax sifraq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti